دانلود تحقیق بررسي تطبيقي نظام هاي حقوقي فرانسه، انگليس، ايران و اسلام

تدليس در لغت، از ريشه دلس كه مانند دلسه به معناي تاريكي است يا دلس كه به معناي فريب و نيرنگ است، مي آيد و در حقوق اسلامي معمولاً، پوشاندن و پنهان ساختن عيب را مي رساند. تدليس در زبان يوناني، DOLOS خوانده مي شود و از اين رو برخي عقيده دارند (رجوع شود به كتاب a History of Islamic Law، نوشته N.J. Coulson، چاپ ادينبورگ، سال 1964، صفحه 28 - به اين كتاب از اين پس با توجه به اشتراك تحت عنوان كولس: تاريخ حقوق اسلامي عطف خواهد شد) كه كلمه تدليس با توجه به اشتراك سه حرف بي صدا در هر دو زبان (د _ ل _ س/d_ 1_ s ) از يوناني به عربي راه يافته است. پروفسور شاخت در كتاب An Introduction to Islamic Law (چاپ آكسفورد سال 1964، صفحه 9) مي نويسد که فعل عربي دلس، از كلمه لاتين Dolus آمده است: اين كلمه گرچه در دوران اسلام از طريق مراودات تجاري وارد زبان عربي شد، ولي در مراحل اوليه حقوقي اسلامي، به عنوان اصطلاح حقوقي به كار نمي رفت. تدليس در حقوق فرانسه Le dol خوانده مي شود كه مأخوذ از ريشه لاتين است و در حقوق انگليس گفته مي شود كه در عين حال معنايي وسيع تر از تدليس در حيطه قرارداد دارد. در حقوق فرانسه به كار برده مي رود اما به معناي تدليسي است كه پس از انعقاد عقد، صورت بندد. جنبه جزايي تدليس در حقوق فرانسه، تحت مفهوم Escriquerie در مي آيد كه به اصطلاح جزايي حقوق ايران، كلاه برداري معني مي دهد. در فقه اسلامي اصطلاحات خدعه و خديعه به كار مي رود كه گاه به مفهوم تدليس نزديك مي شود. حدود دقيق اين اصطلاحات به تدريج در ضمن تحقیق، توضيح داده خواهد شد...